Przejdź do zawartości

Andrea Mantegna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrea Mantegna
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1431
okolice Vicenzy

Data śmierci

13 września 1506

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rytownictwo

Epoka

renesans

Fresk na suficie Camera degli Sposi, Palazzo Duccale, Mantua
Pokłon pasterzy, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
Modlitwa w Ogrójcu, National Gallery w Londynie
Zmarły Chrystus, Pinakoteka Brera w Mediolanie

Andrea Mantegna (ur. ok. 1431, zm. 13 września 1506) – włoski malarz i rytownik. Urodzony w okolicy Vicenzy w rodzinie cieśli[1]. Zajmował się także dyplomacją, projektowaniem arrasów, archeologią i matematyką[2].

Był prekursorem miedziorytu, a jego prace były wzorem dla Albrechta Dürera. Tworzył głównie w Padwie i Mantui. Jego obrazy wyróżniają się dramatyzmem rysunku, mistrzostwem perspektywy oraz wybitnie klasycznym detalem architektonicznym.

Do najważniejszych jego prac zalicza się freski ze scenami z życia św. św. Krzysztofa i Jakuba w Cappella Ovetari w kościele degli Eremitani w Padwie (1448-1457), poważnie uszkodzone w czasie II wojny światowej, częściowo zrekonstruowane) oraz freski w Camera degli Sposi w Pałacu Książęcym w Mantui. Od 1459 pracował u Gonzagów w Mantui, tworząc serię wybitnych fresków w Castello San Giorgio(inne języki) i Palazzo Ducale[3]. Namalowany w latach 1465-1466 obraz Chrystus zmarły wyróżnia się zastosowaniem bardzo śmiałego skrótu perspektywicznego.

W twórczości Mantegni widać dokładną znajomość antyku, np. 9 obrazów pod wspólnym tytułem Triumf Cezara (ok. 1480-1492). Inną jego pracą był obraz Modlitwa w Ogrójcu z 1460 roku, znajdujący się obecnie w National Gallery w Londynie. W galerii Uffizi znajdują się trzy obrazy, obecnie Tryptyk z Pokłonem Trzech Króli, Obrzezaniem i Wniebowstąpieniem Chrystusa.

Prace artysty

[edytuj | edytuj kod]

Lata 1431-1459

[edytuj | edytuj kod]

Na dworze Gonzagów (1460-1474)

[edytuj | edytuj kod]

Lata 1475-1497

[edytuj | edytuj kod]

Ostatnie lata

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Praca zbiorowa: Wielkie muzea. Pinakoteka Brera, Mediolan. Wyd. I. Warszawa: HPS, 2007, s. 16. ISBN 978-83-60688-27-4.
  2. Barbara Osińska, Sztuka i czas : podręcznik dla liceum sztuk plastycznych., Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1998, ISBN 83-02-01139-8, OCLC 749525394 [dostęp 2020-09-05].
  3. Tim Jepson: Przewodnik National Geographic – Włochy. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2002, s. 125. ISBN 83-88132-80-6.